იაკობზე

იაკობი___  აქ

ნოდარ დუმბაძე იაკობის  ,,დედაენაზე" ამბობდა , ეს წიგნი კი არა ერიაო.

იაკობისთანა კაციც ერია.

აუღელვებლად ვერასოდეს ვკითხულობ მის ერთ მოგონებას : 1968 წელია.თურქეთში,ქ.ბურსაში შეხვდება პატარა შავთავალწარბა ბიჭს, რომელსაც  ქართველს მიამსგავსებს. ბიჭი მართლა ,, გურჯი" აღმოჩნდება, რასაც თარჯიმნის საშუალებით დაუდასტურებს.

ქართული რატომ არ იციო, უსაყვედურებს  მწერალი. ბიჭი მიზეზს ორი ქართული სიტყვით აუხსნის: ,,ნენეი მომიკვდა".

მაშინ მწერალი აჩუქებს უძვირფასეს საოჯახო რელიკვიას --თაობებისგან გამოყენებულ , გაცრეცილ,,დედაენას" და ეტყვის __წაიღე , შენი იყოს ,ოღონდ ისწავლეო.


ისეთი გრძნობა დამრჩა , თითქოს დედაჩემი ვაჩუქე და დედა გავუცოცხლეო,__წერს იგი .

აი, ასეთი დამოკიდებულება უნდა გვქონდეს იაკობის ,,დედაენასთან".

(,,ჩვენი მწერლობა"

იხილე გვერდი  იაკობ გოგებაშვილი